ஒரு வழியாக Conclave திரைப்படத்தை பார்த்தேன். சிறந்த திரைப்படம், சிறந்த நடிகர் (ரால்ஃப் ஃபியன்னஸ்) உட்பட பல ஆஸ்கார் விருதுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது, புத்தகத்திலிருந்து திரைக்கதை எழுதப்பட்ட பிரிவில் வெல்லவும் செய்தது. புத்தகத்தைப் படித்தபோது சுமார் என்றுதான் மதிப்பிட்டிருந்தேன். சில சமயம் சுமாரான புத்தகம் சிறப்பான திரைப்படமாக மாறுவதுண்டு, அப்படிப்பட்ட ஒன்றோ என்று நினைத்திருந்தேன்.

ஃபியன்னஸின் நடிப்பு – ஏன் ஸ்டான்லி டுச்சியின் நடிப்பும் கூட அருமைதான். ஆனால் திரைப்படம் இரண்டு ஆண்டுகளில் மறக்கப்பட்டுவிடும். அடிப்படைக் கதை சுவாரசியமான அரசியல் த்ரில்லராக எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது, ஆனால் என் கண்ணில் விமானப் பயணங்களில் பார்த்துவிட்டு மறந்துவிடும் திரைப்படம்தான். இன்று திருநங்கை உரிமைகள் என்பது ஒரு trending topic, அந்த குறுகிய கால பிரபலத்தால் பல விருதுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது என்று தோன்றுகிறது.

முன்பு எழுதிய பதிவை மீள்பதித்திருக்கிறேன்…

சாதாரணமாக spoiler இல்லாமல் புத்தக அறிமுகம் எழுத வேண்டும் என்றுதான் முயற்சிப்பேன். இந்த முறை புத்தகம் கிளப்பிய எண்ணங்களைப் பற்றி எழுத விரும்புகிறேன், அது spoiler இல்லாமல் முடியாது.

ஹாரிஸ் எழுதிய சிசரோ trilogy-க்கு நான் பெரிய ரசிகன். புதிய புத்தகம் – Conclave (2016) – ஒன்று கண்ணில் பட்டதும் படிக்க ஆரம்பித்தேன். சாதாரண வணிக நாவல்தான். விறுவிறுவென்று போவதும், சில நுண்விவரங்களும்தான் புத்தகத்தின் பலம்.

போப் இறந்த பிறகு அடுத்த போப்பை உயர்நிலையில் இருக்கும் சர்ச் குருமார்கள் (cardinals) தேர்ந்தெடுப்பார்கள். தேர்தலை நடத்தும் பொறுப்பு அதிகாரியான லோமலியின் கண்ணோட்டத்தில் மூன்று நாள் நடக்கும் அந்த தேர்தல் விவரிக்கப்படுகிறது. முன்னணியில் இருப்பவர்கள் மீது பாலியல் குற்றச்சாட்டு, ஊழல் குற்றச்சாட்டு வெளிவருகின்றன. கடைசியில் புதிதாக மற்றும் ரகசியமாக நியமிக்கப்பட்ட ஒரு cardinal – பெனிடஸ் – போப்பாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார். கடைசி பக்கங்களில் லோமலிக்கு பெனிடஸ் ஒரு திருநங்கை என்று தெரிகிறது. ஆனாலும் பெனிடஸ் போப்பாகிறார்.

மாதொருபாகன் சர்ச்சை (மற்றும் பல சர்ச்சைகள்) பெரிதாக இருந்தபோது பெருமாள் முருகன் ஹிந்து மதத்தை கேவலப்படுத்திவிட்டார் என்று பலரும் ஆத்திரம் அடைந்தனர். அப்போது அடிக்கடி பார்த்த ஒரு கேள்வி – இப்படி பிற மதங்களைப் பற்றி எழுதிவிட முடியுமா? இதோ ஒருவர் எழுதி இருக்கிறார், அது பெஸ்ட்செல்லரும் கூட. யாராவது ஏதாவது கேட்கிறார்களா என்ன? டாவின்சி கோட் இந்தியாவில்தான் தடை செய்யப்பட்டது, கிறிஸ்துவம் dominate செய்யும் மேலை நாடுகளில் அல்ல. ஹாரிஸ் இங்கிலாந்துக்காரர், இங்கிலாந்தின் அரசர்/அரசி இங்கிலாந்து சர்ச்சின் ஏறக்குறைய தலைவர் பதவியில் இருப்பவர். அப்படியும் ஒரு பிரச்சினையும் கிடையாது. என் மகாபாரதச் சிறுகதைகளில் கிருபருக்கு துரோணர் மேல் பொறாமை, பீஷ்மருக்கு அம்பை மேல் காதல் என்றெல்லாம் கற்பனைக் கதைகளாக எழுதித் தள்ளுகிறேன், அதை ஹிந்துத்துவ தளமான தமிழ் ஹிந்து தளத்தில் பிரசுரிக்கவும் செய்கிறார்கள். அது ஏன் திடீரென்று ஒரு புனைவை புனைவாக மட்டும் கருதாமல் அதை தங்கள் மத நம்பிக்கைகளோடு இணைத்துக் கொள்கிறீர்கள்? அதுவும் பன்மைத் தன்மையையும் சகிப்புத்தன்மையையும் தன் அடையாளமாகக் கொண்டுள்ள ஹிந்துக்கள் ஏன் இப்படி செய்கிறீர்கள்? இதற்கு பதிலாக டாவின்சி கோடும் Satanic Verse-உம் தடை செய்யப்படக் கூடாது என்று குரல் எழுப்பலாமே?

தொகுக்கப்பட்ட பக்கம்: த்ரில்லர்கள், Films

பின்குறிப்பு: ஹாரிசின் எல்லா நாவல்களும் ஒரே தரத்தில் இருப்பதில்லை. உதாரணமாக Fear Index (2010) எல்லாம் பஸ்ஸில் படிக்கக் கூட லாயக்கில்லை. ஆனால் சிசரோ புத்தகங்களோ மிகச் சிறப்பானவை. இது சுமாரான வணிக நாவலாக இருக்கிறது…

ஒரு வழியாக Conclave திரைப்படத்தை பார்த்தேன். சிறந்த திரைப்படம், சிறந்த நடிகர் (ரால்ஃப் ஃபியன்னஸ்) உட்பட பல ஆஸ்கார் விருதுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது, புத்தகத்திலிருந்து திரைக்கதை எழுதப்பட்ட பிரிவில் வெல்லவும் செய்தது. புத்தகத்தைப் படித்தபோது சுமார் என்றுதான் மதிப்பிட்டிருந்தேன். சில சமயம் சுமாரான புத்தகம் சிறப்பான திரைப்படமாக மாறுவதுண்டு, அப்படிப்பட்ட ஒன்றோ என்று நினைத்திருந்தேன்.

ஃபியன்னஸின் நடிப்பு – ஏன் ஸ்டான்லி டுச்சியின் நடிப்பும் கூட அருமைதான். ஆனால் திரைப்படம் இரண்டு ஆண்டுகளில் மறக்கப்பட்டுவிடும். அடிப்படைக் கதை சுவாரசியமான அரசியல் த்ரில்லராக எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது, ஆனால் என் கண்ணில் விமானப் பயணங்களில் பார்த்துவிட்டு மறந்துவிடும் திரைப்படம்தான். இன்று திருநங்கை உரிமைகள் என்பது ஒரு trending topic, அந்த குறுகிய கால பிரபலத்தால் பல விருதுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது என்று தோன்றுகிறது.

முன்பு எழுதிய பதிவை மீள்பதித்திருக்கிறேன்…

சாதாரணமாக spoiler இல்லாமல் புத்தக அறிமுகம் எழுத வேண்டும் என்றுதான் முயற்சிப்பேன். இந்த முறை புத்தகம் கிளப்பிய எண்ணங்களைப் பற்றி எழுத விரும்புகிறேன், அது spoiler இல்லாமல் முடியாது.

ஹாரிஸ் எழுதிய சிசரோ trilogy-க்கு நான் பெரிய ரசிகன். புதிய புத்தகம் – Conclave (2016) – ஒன்று கண்ணில் பட்டதும் படிக்க ஆரம்பித்தேன். சாதாரண வணிக நாவல்தான். விறுவிறுவென்று போவதும், சில நுண்விவரங்களும்தான் புத்தகத்தின் பலம்.

போப் இறந்த பிறகு அடுத்த போப்பை உயர்நிலையில் இருக்கும் சர்ச் குருமார்கள் (cardinals) தேர்ந்தெடுப்பார்கள். தேர்தலை நடத்தும் பொறுப்பு அதிகாரியான லோமலியின் கண்ணோட்டத்தில் மூன்று நாள் நடக்கும் அந்த தேர்தல் விவரிக்கப்படுகிறது. முன்னணியில் இருப்பவர்கள் மீது பாலியல் குற்றச்சாட்டு, ஊழல் குற்றச்சாட்டு வெளிவருகின்றன. கடைசியில் புதிதாக மற்றும் ரகசியமாக நியமிக்கப்பட்ட ஒரு cardinal – பெனிடஸ் – போப்பாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார். கடைசி பக்கங்களில் லோமலிக்கு பெனிடஸ் ஒரு திருநங்கை என்று தெரிகிறது. ஆனாலும் பெனிடஸ் போப்பாகிறார்.

மாதொருபாகன் சர்ச்சை (மற்றும் பல சர்ச்சைகள்) பெரிதாக இருந்தபோது பெருமாள் முருகன் ஹிந்து மதத்தை கேவலப்படுத்திவிட்டார் என்று பலரும் ஆத்திரம் அடைந்தனர். அப்போது அடிக்கடி பார்த்த ஒரு கேள்வி – இப்படி பிற மதங்களைப் பற்றி எழுதிவிட முடியுமா? இதோ ஒருவர் எழுதி இருக்கிறார், அது பெஸ்ட்செல்லரும் கூட. யாராவது ஏதாவது கேட்கிறார்களா என்ன? டாவின்சி கோட் இந்தியாவில்தான் தடை செய்யப்பட்டது, கிறிஸ்துவம் dominate செய்யும் மேலை நாடுகளில் அல்ல. ஹாரிஸ் இங்கிலாந்துக்காரர், இங்கிலாந்தின் அரசர்/அரசி இங்கிலாந்து சர்ச்சின் ஏறக்குறைய தலைவர் பதவியில் இருப்பவர். அப்படியும் ஒரு பிரச்சினையும் கிடையாது. என் மகாபாரதச் சிறுகதைகளில் கிருபருக்கு துரோணர் மேல் பொறாமை, பீஷ்மருக்கு அம்பை மேல் காதல் என்றெல்லாம் கற்பனைக் கதைகளாக எழுதித் தள்ளுகிறேன், அதை ஹிந்துத்துவ தளமான தமிழ் ஹிந்து தளத்தில் பிரசுரிக்கவும் செய்கிறார்கள். அது ஏன் திடீரென்று ஒரு புனைவை புனைவாக மட்டும் கருதாமல் அதை தங்கள் மத நம்பிக்கைகளோடு இணைத்துக் கொள்கிறீர்கள்? அதுவும் பன்மைத் தன்மையையும் சகிப்புத்தன்மையையும் தன் அடையாளமாகக் கொண்டுள்ள ஹிந்துக்கள் ஏன் இப்படி செய்கிறீர்கள்? இதற்கு பதிலாக டாவின்சி கோடும் Satanic Verse-உம் தடை செய்யப்படக் கூடாது என்று குரல் எழுப்பலாமே?

தொகுக்கப்பட்ட பக்கம்: த்ரில்லர்கள், Films

பின்குறிப்பு: ஹாரிசின் எல்லா நாவல்களும் ஒரே தரத்தில் இருப்பதில்லை. உதாரணமாக Fear Index (2010) எல்லாம் பஸ்ஸில் படிக்கக் கூட லாயக்கில்லை. ஆனால் சிசரோ புத்தகங்களோ மிகச் சிறப்பானவை. இது சுமாரான வணிக நாவலாக இருக்கிறது…